NAZAR BONCUĞU

Ne nazara geldim, ne göze. Olanların hepsi benim suçum. Hızlı gidersen, duvara çarparsın; ipte yürürsen, düşersin; ateşe atlarsan, yanarsın. Bunları bile bile yapıp, nazara geldim dersen, çarpılırsın. Sen bilmezsen kıymetini, el ne anlar senin canının değerini. Önce sen koruyup, kollayacaksın, kendini, elindekileri. Ama kimden? İşte buraya kadar anlıyorum da, bundan sonrasını anlamam mümkün değil. Benim gibi diğerlerinden mi? Diğer insanlardan. Ben ve diğerleri gibi mi yaşıyoruz yeryüzünde. Bir bütünün moleküler parçaları değil miyiz? Aynı kimyadan oluşmuyor muyuz? Şöyle tepeden, atmosferden aşağıya baktığımızda ya, işte oradan bakınca bir bütün değil miyiz? Ben tamamım da diğerleri mi kanserli hücre. Ben seviyorum o zaman kanseri. Etrafımda akan kirli kanı, temiz kanı, ne varsa hepsini. Bir bütünü var etmeyi seviyorum, tam olmayı. 6’’