6.2.13

SİL BAŞTAN

Bir deste kağıt. 
İskambil kağıdı. 
Önce ikiye bölüyorum. 
Sonra üst üste koyup karıyorum.
Karmaşası yetmiyor, içi içe geçirip tekrar tekrar karıştırıyorum. 
Yan yana açıyorum rakamları gözükecek gibi. Kafamda bir rakam var. Bir türlü gelmiyor. 
Sıkılıp diklemesine dört duvar yapıyorum. Kartlar birbirinden destek aldığı için dört duvarda ayakta durabiliyor. Sonra üstlerine bir kart, ardından yanına yeni bir oda ekliyorum. İkinci hatta üçüncü katını çıkıyorum. Her katta biraz daha hassas biraz daha korkak biraz daha dikkatliyim. Nefes alışverişlerim bile daha dikkatli artık. Elimin rüzgarından bile sakınıyorum. Karttan kule ayakta durdukça heyecanım artıyor. Bir kat daha çıkabileceğime bile inanıyorum. Ayağa kalkarak devam ediyorum.
Bir kart, bir kart daha.
.....
Bir anda yıkılıveriyor koca kule. Devrilen kartları kucaklamaya çalışıyorum., uçuşarak dağılıyorlar. Yapabileceğim hiç birşey yok. Masanın üzerinde dümdüzler.
Başladığım noktadayım tekrar.
Ben, kartlar, masa...hayal kırıklıklarım....
6''

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder