6.2.13

LODOS

Suya sabuna dokunmaz, etliye sütlüye karışmaz ama gerekirse etide sütüde getirir kapına koyar. İşte o, benim ağabeyim. Varım diye ayağını yere vurmaz ama öyle bir yerde arkanda durur ki iskele gibi. Seni kıyıya vuran dalgaların arasında ipini atarsın, o yakalar. Yarı beline kadar fırtına, lodos demez, boğulur muyum diye düşünmez, dev dalgaların ittiği sandalla, iskele arasına girer. İskeleye bağlar iki başını, bir baştan, bir kıçtan, araya yumuşak minderler sıkıştırır. Deniz süt liman olana kadar. Sen uyuya kalırsın, uyanırsın ki o oturmuş bekliyor.
Bazen bagajdaki stepnedir. Lastik nerede patlar bilemezsin. Karlı bir dağın başımı, kurak Konya ovası mı bilinmez, patlar lastiğin, elin stepneye uzanır, işte oradadır. Kriko olur altına girer aracın, stepne patlaksa cankurtaran olur.
Lokmasını çalmışsındır, küçüksün, arsızsın diye.
Yatağını kapmışsındır, bisikletini kaçırmışsındır. Bilirsin istesen verir ama sen illa tepkisin istersin, belkide vursun, kırsın.
Sabrına sinir olursun ama o yine sessizdir, sakin.
Kimbilir ben mi çok zorladım altından canavar çıksın diye, çıkmadı işte, o hep öyle sessiz, sakin bir göl gibi....
6''

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder